پوکو باز یه گوشی عجیب غریب به بازار عرضه کرده که اصلا هدف گوشی مشخص نیست. یه باتری ۷۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی انداخته روی Poco M7 4G، بعد گفته بذار یه نمایشگر ۱۴۴ هرتزی هم بچسبونیم بهش که خفن به نظر بیاد. ولی صبر کنید، همه‌چی به این خوبی و جذابی نیست. قراره با هم بررسیش کنیم ببینیم این گوشی که مشخصاتش روی کاغذ شبیه تانکه، توی دنیای واقعی هم همون‌قدر خوبه، یا فقط یه پاوربانکه که میتونه زنگ هم بزنه. پس با بررسی گوشی Poco M7 4G شیائومی همراه موبونیوز باشید.
بررسی طراحی گوشی Poco M7 4G شیائومی
خب، بریم سراغ طراحی. اینجا اولین تناقض‌ها شروع میشه. این گوشی رنگ های مختلفی داره که رنگ مشکیش ساده و مینیماله ولی رنگ خاص نقره ای با خطوط قرمز و آبیش خیلی خاصش کرده. پنل پشتی یه خطوط زیبایی شناسانه‌ای داره که حس رباتیک بده، ولی ماژول دوربینش ساده و عمودیه. رنگ کربن بلک هم تمیزه ولی جزیره دوربینش لک می‌گیره. بدنه و فریم هم کاملا پلاستیکیه.
این گوشی ۲۲۴ گرم وزنشه! سنگینه. گوشی بسیار بزرگیه (چون نمایشگرش ۶.۹ اینچیه) و اولش کار کردن باهاش شاید عجیب و سخت باشه. این یه گوشی سنگین و بزرگه و برای دست‌های کوچیک اصلا مناسب نیست.
ولی دو تا چیز خوب داره؛ اول اینکه با وجود پلاستیکی بودن، حس محکم و مقاومی میده و وقتی فشارش می‌دید خم به ابرو نمیاره. دوم، گواهی IP64 داره که یعنی در برابر پاشش آب و گرد و غبار مقاومه. علاوه‌بر این، یه فناوری به اسم Wet Technology 2.0 داره که یعنی با دست خیس یا چرب هم می‌تونید با صفحه‌ش کار کنید. این دو تا ویژگی در کنار باتری، داره هویت گوشی رو لو میده که جلوتر بهش می‌رسیم.
بررسی صفحه نمایش گوشی Poco M7 4G شیائومی
صفحه نمایش جاییه که پوکو خواسته خودنمایی کنه. یه پنل ۶.۹ اینچی گنده با رزولوشن +FHD و رفرش ریت ۱۴۴ هرتز! روی کاغذ، ۱۴۴ هرتز تو این قیمت عالیه. ولی یه امای بزرگ وجود داره. پنل از نوع IPS LCD هست، نه OLED. یعنی چی؟ یعنی رنگ‌ها زنده و غنی هستن، ولی عمق رنگ مشکی و اون کنتراست خفن پنل‌های AMOLED رو نداره.
روشناییش در حالت استاندارد ۷۰۰ نیته و روشنایی اوجش به ۸۵۰ نیت میرسه. یعنی زیر نور شدید خورشید کارتون رو راه میندازه و خواناست. مشکل اصلی طراحی نمایشگر اینجاست، حاشیه‌ها ضخیمن، مخصوصا چونه پایین گوشی که خیلی تو ذوق می‌زنه.
ولی فایده اون ۱۴۴ هرتز چیه؟ آیا واقعا مفیده؟ جلوتر تو بخش سخت‌افزار می‌فهمید که این یه تله بازاریابی بزرگه. چون پردازنده گوشی حتی تو منوها هم بعضی وقتا لگ می‌زنه، چه برسه به اینکه بخواد بازی ۱۴۴ فریم بر ثانیه اجرا کنه! اون ۱۴۴ هرتز فقط باعث میشه اسکرول کردن تو اینستاگرام و خود سیستم عامل Hyper OS روان به نظر بیاد، البته اگه پردازنده ضعیفش اجازه بده.
بررسی عملکرد باتری شیائومی پوکو M7 4G
برسیم به جایی که پوکو M7 می‌درخشه. جایی که اصلا گوشی رو برای این ساختن. باتری! یه هیولای ۷۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی این تو خوابیده. از نوع سیلیکون کربن (Silicon Carbon) هم هست که تکنولوژی جدیدتریه.
این باتری شوخی نداره. توی تست‌ها و استفاده واقعی، راحت دو تا سه روز کامل دووم میاره. توی تست معروف PC Mark عدد فضایی ۲۰ ساعت و ۵۷ دقیقه رو ثبت کرده! توی تست‌های سنگین استرس (مثل 3D Mark)، جایی که پرچمدارهای ۶۰۰۰ میلی‌آمپری بالای ۱۰ درصد شارژ مصرف می‌کنن، این گوشی فقط ۳ درصد باتری کم کرده. این عملکرد فوق‌العاده فقط به خاطر ظرفیت بالا نیست، به خاطر پردازنده کم‌مصرفش هم هست که البته یه جاهایی کار دستمون میده.
این فقط یه گوشی نیست، یه پاوربانک همراهمه. از شارژ معکوس سیمی ۱۸ وات پشتیبانی می‌کنه. یعنی می‌تونید هدفون یا حتی یه گوشی دیگه رو باهاش شارژ کنید، اونم با سرعت ۱۸ وات که از خیلی از پاوربانک‌های ارزون بازار سریع‌تره.
حالا چطوری شارژ میشه؟ با یه شارژر ۳۳ واتی که توی جعبه هست. فول شارژ شدن این هیولای ۷۰۰۰ میلی‌آمپری حدود ۲ ساعت طول می‌کشه. آره، ۲ ساعت زیاده و پوکو می‌تونست یه شارژر قوی‌تر مثلا ۶۷ واتی بذاره. ولی وقتی یادت میاد که بعد از این ۲ ساعت قراره ۳ روز از گوشی کار بکشی، می‌گی فدای سرش.
بررسی دوربین گوشی Poco M7 4G
دوربین جاییه که پوکو رسما بودجه رو قطع کرده. یه سنسور اصلی ۵۰ مگاپیکسلی داریم و یه لنز کمکی (Auxiliary Lens) که یعنی همون سنسور ۲ مگاپیکسلی بی‌مصرف که فقط جای دوربین دوم رو پر کرده تا گوشی دو دوربینه به نظر بیاد. خبری از لنز اولتراواید نیست. سلفی هم ۸ مگاپیکسلیه.
دوربین چیز خاصی برای گفتن نداره و بسیار ابتداییه و در بهترین حالت قابل قبوله. تو روز عکس‌ها شارپن، ولی رنگ‌ها یا بیش از حد زنده هستن یا تخت و بی‌روح. لبه‌های سوژه‌ها هم توی پس‌زمینه نرم می‌شن. توی شب هم عکس‌ها پر از نویز و دون دون می‌شن و دقت رنگ پایین میاد.
فیلم‌برداری اصلا خوب نیست. حداکثر 1080p با ۳۰ فریم بر ثانیه. تازه لرزشگیر اپتیکال (OIS) هم نداره. یعنی اگه دستتون بلرزه، ویدیوتون پر از لرزش‌های بسیار محسوس خواهد بود. پس این گوشی اصلا برای عکاسی و تولید محتوا نیست.
بررسی سخت‌افزار گوشی پوکو M7 4G شیائومی
خب، رسیدیم به پاشنه آشیل پوکو M7. جایی که اون نمایشگر ۱۴۴ هرتزی تبدیل به یه شوخی تلخ میشه. پردازنده این گوشی اسنپدراگون ۶۸۵ شش نانومتریه. یه چیپست قدیمی که توی گوشی‌های اقتصادی استفاده میشه.
این چیپست بزرگترین نقطه ضعف گوشیه و عملکرد ضعیفی داره. این گوشی توی اجرای تست Geekbench Vulkan GPU کرش کرده. بازی سنگین مثل Call of Duty Warzone اصلا اجازه دانلود به شما نمیده چون چیپست سازگار نیست. توی Genshin Impact، حتی روی پایین‌ترین تنظیمات گرافیکی، افت فریم شدید داره. حتی توی خود منوهای گوشی هم لگ گاه‌به‌گاه دیده میشه.
پس اون ۱۴۴ هرتز نمایشگر عملا برای گیمینگ کشکه. این پردازنده فقط برای کارهای روزمره مثل وب‌گردی و شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های خیلی سبک کژوال مثل Alto’s Adventure یا Super Mario Run مناسبه. تنها نکته مثبت اینه که گوشی اصلا داغ نمی‌کنه. البته که نباید هم داغ کنه! وقتی پردازنده قبل از داغ شدن کرش می‌کنه، دیگه گرمایی تولید نمی‌شه.
بررسی نرم‌افزار گوشی پوکو ام 7 4G شیائومی
تو بخش نرم‌افزار، گوشی به‌روزه. اندروید ۱۵ با رابط کاربری Hyper OS 2.0. قابلیت‌های شخصی‌سازی خوبی داره و به اکوسیستم شیائومی هم وصل میشه. حتی یه سری قابلیت‌های هوش مصنوعی مثل Google Gemini و Circle to Search هم داره.
اما همون‌طور که گفتیم، پردازنده ضعیف باعث شده حتی تو منوهای این سیستم عامل روون هم لگ گاه‌به‌گاه داشته باشیم. بعد می‌رسیم به مهمون‌های ناخونده. ۲۶ تا برنامه از پیش نصب شده داره. ۲۶ تا برنامه اضافه به همراه تبلیغات و نوتیفیکیشن‌های مزاحم یعنی شیائومی داره هزینه پایین گوشی رو از جیب شما با تبلیغات درمیاره. انتظار پشتیبانی نرم‌افزاری طولانی‌مدت هم نداشته باشید، نهایتا دو یا سه سال به صورت نامنظم آپدیت می‌گیره.
بررسی اسپیکر گوشی Poco M7 4G شیائومی
صداش بلند و قابل قبوله. وکال و صداهای میانه هم واضح هستن. ولی تقریبا هیچ بیسی نداره. بدتر از اون، چون تکیه و پایینه، وقتی گوشی رو افقی می‌گیرید فیلم ببینید، راحت با دستتون خفه‌ش می‌کنید. اینم از اون تناقض‌هاست. پوکو یه نمایشگر غول‌پیکر ۶.۹ اینچی ۱۴۴ هرتزی برای فیلم دیدن به شما داده، ولی با یه اسپیکر مونو که بیس نداره و راحت پوشونده میشه، کل تجربه رو خراب کرده.
آیا گوشی Poco M7 4G شیائومی ارزش خرید داره؟
این گوشی اصلا برای کی ساخته شده؟
- نقاط قوت Poco M7 4G: باتری ۷۰۰۰ میلی‌آمپری با ماندگاری ۲ تا ۳ روزه، قابلیت پاوربانک ۱۸ واتی، بدنه مقاوم (IP64 و Wet Tech)، نمایشگر خیلی بزرگ ۶.۹ اینچی.
- نقاط ضعف Poco M7 4G: عملکرد سخت‌افزاری بد (لگ، عدم اجرای بازی سنگین)، دوربین کاملا معمولی (بدون اولتراواید، فیلم‌برداری لرزان 1080p)، اسپیکر مونو، وزن بسیار سنگین (۲۲۴ گرم)، تبلیغات نرم‌افزاری.
اگه گیمری، سمتش نرو که با اون پردازنده اسنپدراگون ۶۸۵، خون گریه می‌کنی. اگه اهل عکاسی و اینستاگرامی، با اون دوربین بدون OIS و اولتراواید، ناامید می‌شی. اگه اهل فیلم دیدنی، اون اسپیکر مونو و وزن ۲۲۴ گرمی اذیتت می‌کنه.
این گوشی یه ابزار کاره و برای کسایی که یه گوشی با قیمت معمولی و امکانات حداقلی ولی کار راه بنداز میخوان مناسبه. اگه کاربر معمولی، گیمر، یا دانشجو هستی، با همین پول تو بازار ایران گزینه‌های خیلی بهتری از ردمی نوت یا سامسونگ سری A پیدا می‌کنی که حداقل یه نمایشگر AMOLED، پردازنده قوی‌تر و دوربین بهتری بهت می‌دن. پوکو M7 4G یه گوشی خاص برای یه قشر خاصه. تهش می‌ارزه یا نه؟ این گوشی فعلا در بازه ای قرار داره که رقبایی مثل گوشی A17 4g سامسونگ یا ردمی نوت 14 4 جی شیائومی توشون دیده میشه و به نسبت این گوشی ها آنچنان برتری خاصی به جز عملکرد باتریش نداره و اگه مقدارش کاهش قیمت (با فرض ثابت موندن قیمت دلار!) داشته باشه میتونه گوشی ارزنده تری در برابر رقبای دیگه باشه.
